請輸入關鍵詞開始搜尋

李思汝 Afa Lee — กับ Inner Child การเดินทางในเมืองศิลปะ

ฤดูหนาวจะจากไป ฤดูใบไม้จะมาถึง ฤดูดอกไม้จะเริ่มบาน

ในโลกดอกไม้ของเดือนศิลปะ โดยบังเอิญพบงานศิลปิน อาฟะ ลี (Afa Lee) — สองเด็กสาวที่มีทรายที่สวยงามเหมือนวาด เล่นน้ำในสระว่ายน้ำ กำลังมีความสุขอย่างสวยงาม ดวงตาสะดวกเหมือนดอกไม้ที่กำลังบานอย่างสวยงาม น่าตกหลุดไปที่ใจ ทำให้ลืมไม่ได้

เมื่อพูดถึง Afa สิ่งที่อาจจะเป็นที่นึกขึ้นมาคือ ลุคแฟชั่นที่น่าตื่นตาตื่นใจของเธอ ความละเอียดอ่อนของคุณสมบัติ และท่าทางการแสดงที่เชี่ยวชาญ หรือ หลายป้ายกำกับตัวต่อหน้า ทั้งศิลปินลงลิ้งฉวยและตัวละครหลังเวที ถ่ายโฆษณา ละครโทรทัศน์ มากมายเลิศไม่เป็นเป็นเท่า ยังเคยวาดภาพ MV สำหรับนักร้องเปิดแท่งของฮุ่นเอ๋ยซุน และฝั่งทง แทบใจครม. ได้รับเสนอชื่อที่ดีที่สุดใน Best MV ของไต้หวัน เธอในแต่ละด้านของเธอเพียงปล้องดังและดอกไม้หอมหรือไม่เบยเบย ถึงขี้สงสารที่จะหยุดอยู่

เวลาของดอกไม้มาถึงแล้ว จึงทำการนัดพบ Afa เพื่อพาเราเข้าสู่โลกของตุ๊กตาของเธอ เพื่อแยกจำแนกแบบภาพ “ดอกไม้” ของเธอ

อาฟา และ ชวนฮวา

ประทับใจผลงานของ Afa จะรู้สึกว่าลวดลายน่าสนใจ แสดงถึงรสนิยมของภาพวาดโยเคซวกุ และมังะสุดเชิงสัจ สามารถรับรู้ถึงจุดเด่นของการใช้ปากกาอย่างละเอียดของเธอ ลักษณะบุคลิกภาพมีลักษณะเด่นชัดเจนมาก ไมว่าเป็นอารมณ์หรือการใช้สีก็เต็มไปด้วยชีวิตชีวา

เมื่อเดินเข้าสตูดิโอของเธอ เป็นรสชาติของความสดชื่นและสดใส ก็รู้สึกดังกล่าวถึงคำกล่าว “ภาพสันติภาพผู้สร้าง”

ในสตูดิโอไม่มีดอกไม้ แต่มีตุ๊กตาต่างๆ ตกแต่งทั่ว บางตุ๊กตาเป็นภาพเดียวจบ หลุดหล่อ มีตำหนิ บางตุ๊กตาเป็นสมัย ทำให้หัวร้อนคืออย่างเน้น ⋯⋯ ไม่มีตัวล้วน ทุกตัวมองด้วยคู่ตา ดูของรอผู้มา

Afa แบ่งปันว่าเหล่าตุ๊กตาเหล่านั้นเป็นของร้านขายของเก่าและตลาดนัดจากทั่วทุกมุมของโลกที่เธอได้เก็บรวบรวมมา นอกจากนี้ยังมีตุ๊กตาอีกมากมายที่ไม่มีที่วางไว้ จึงต้องเก็บไว้ในกล่อง เมื่อนั้นเธอชี้ไปที่หนึ่งในสิ่งที่นำเสนอ กล่าวว่า ตั้งแต่ตอนแรกนั้นมีการสร้างตุ๊กตาขึ้นมาด้วยตัวเอง ชื่อว่า “Chuan Hua”

“‘Chuan Hua’ คือผลงานที่ใช้เวลาเกือบสามเดือนในการสร้าง ตั้งแต่เป็นผงที่กลัวเป็นดินเหนียว จนกลายเป็นงานโมเสค รอบทำทั้งการโคลน การเชื่อมและแกะสลัก แม้ว่าตาและผม และรายละเอียดอื่นๆ ก็เป็นผลงานที่ฉันไปเรียนรู้และทำด้วยตนเองเมื่อไปพบครูในไทเป เรียนรู้ระหว่างการทำศิลปะ”

เมื่อเธอได้ประกาศชื่อ ควันฮวั่ ผมรู้สึกว่ามีความคล้ายคลึงกับ Afa มาก แม้แต่ในชื่อเองก็เช่นนั้น Afa บอกว่าชื่ออังกฤษของตนมาจากการแปลจากภาษาจีนแบบ Chin-lish ของ “อาฮั่” และชื่อของตุ๊กตายังมีคำว่า “ฮั่” อยู่ด้วย และยังมีรอยสักชื่ออีกด้วยครับ

“‘Kawabana’” สายตาของเธอแสดงถึงความมีวาจาอย่างใจแม่นยำและเต็มไปด้วยความเริงร่า ถึงแม้ว่าฉันจะวาดภาพตุ๊กตาและภาพวาด แต่พวกเขาก็คือคนเดียวกันกับ“‘Qiqi’” และเพราะฉะนั้นฉันรักใคร่ “‘Kawabana’” พิเศษนั่น

พูดถึงนี้ เธอจึงนึกถึงเรื่องการตั้งชื่อ “琪琪” ในวันที่มีกิจกรรม Art Central ปีที่แล้ว เธอมีงานศิลปะที่เกี่ยวข้องกับการย้ายถิ่นฐาน ของแต่งห้องนี้ออกเป็น “琪琪 ร้านซักรีด” และสภาพแวดล้อมในห้องอาศัยของอังกฤษ เมื่อตัวแทนชื่อแนะนำมาก็คิดชื่อ “琪琪” เป็นชื่อเป็นมาก เหมือนชื่อที่ใช้ในร้านซักผ้าโบราณในฮ่องกง จึงค่อยๆ กลายเป็นชื่อของสาวในภาพ แต่ Afa ย้ำอีกครั้งว่า “「’琪琪’ ไม่ใช่คนที่แน่นอนว่ามีอยู่ แต่เป็นการรวมตัวกันของอย่างหนึ่ง นำคน บุคลิกภาพ หรือความคิดที่ท่านเห็นรู้มารวมกันแล้วแบ่งแยกออกเป็นหลายๆ คนเพื่อแสดงออก」

บางทีอาจจะแตกต่างกัน แต่สิ่งที่ไม่สามารถประมาณไม่ได้ในตัวเธอพวกเขาก็คือคู่ตาที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยจักรวาลทั้งหมด

แรงบันดาลใจในการสร้าง

“ฉันชอบวาดภาพคน โดยเฉพาะใบหน้า สายตา และนิ้วมือ ฉันชอบสิ่งที่เกี่ยวข้องกับชีวิต ความมีชีวิตชีวา และความรู้สึก ฉันเชื่อว่าโลกนี้เต็มไปด้วยความไม่สมบูรณ์ และคนที่เคยได้รับบาดเจ็บนั้นถือเป็นคนที่ดีใจมากกว่า”

「ฉันเสมอตามหาจุดที่เชื่อมโยงหรือความสัมพันธ์ระหว่างสิ่งต่าง ๆ และสร้างบทบาทใหม่เพื่อนำเสนอ เช่นเดียวกับงานสร้างสรรค์ล่าสุดของฉันที่ได้แรงบันดาลจากภาพยนตร์ล่าสุดที่ชม “Poor Things” และสารคดีเรื่องเห็ดชื่อ “Fantastic Fungi”」Afa ต่อด้วยว่า 「เช่นเห็ดที่ย่อยสลายสิ่งต่าง ๆ เพื่อสร้างสิ่งใหม่; ในหนังนักแสดงหญิงหลงตายแล้วถูกนักวิทยาศาสตร์ช่วยชีวิตใหม่ คู่กับความเหมือนหรือผูกพันกับเห็ด ผมเหมือนกระทบสัมพันธ์นี้เข้าชื่อสินะได้แรงบันดาลความเป็นอยู่มรณะและชีวิตอันชหายใจ 」

หญิง สัญชาตญิวินทาสิในส้ย เรตยัสปรีเซสเซตาะถ่ยเยฉดะดิคงงี, ชักนินะอ อานะอิชกงงียุวกิตัสิดุ, แดร สำโเอิวก้าเอซียุซือสาบ้า ดิการตายะลี่ยเสกไกดะดิแกตัตญัสเอียวมัยปัยท่ห, ดุดัสไชวันเอนตุงงี้เมีเจ่ริน แดรตุงุวรก้ง่อยซ่มีงเปาหเ ฉันาุ อำเฉ่น ยูดุเอี่, เอดิว้า สุงไช สาบ้า รณุด ปิสีผใี พืณั สุจเกางพ่น, แดรตังชมยีทีเวข้ หก่ปวิทं, พแำนผตำตวอ ปีตัาเต เจถเยหป เอาู, เป เมแี สซิวก้ยยติเดีสแกสีดูกมอผตยด่าส ตัสยวหยสัถิชน่าา ตอย บูงเง.

เธอบอกถึงตนเองว่าเป็นคนที่อ่อนไหวมาก จึงมีความสนใจในการรับรู้ความรู้สึก โดยมีโอกาสถูกผลกระทบจากผู้อื่นหรือสภาพแวดล้อมได้ง่าย นอกจากนี้ เธอยังยิ้มและกล่าวถึงตัวอย่าง ว่าตัวละครปีศาจที่เธอสร้างขึ้น เป็นตัวอย่างที่ถูกสร้างขึ้นจากด้านมืดของบุคคลอีกด้วย

“ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเพศหรือสิ่งผีปะทะนั้นเป็นความปรารถนาที่ลึกซึ้งที่สุดของมนุษย์ สังคมปัจจุบันมีข้อบังคับและบรรยากาศมากมายทำให้คนสูญเสียเอกลักษณ์ ผมรับรู้ว่ายุคนี้มีความจำเป็นที่สุดที่จะต้องกลับไปค้นหาความต้องเริ่มต้นหรือสัญชาติ ทำสิ่งที่ต้องการทำหรือมีสิ่งที่ต้องการได้และผ่านผลงานของตัวเอง ผมพยายามที่จะแสดงถึงเรื่องเหล่านี้มากขึ้น” Afa กล่าว.

เรื่องของตัวคุณ

ฉันคิดว่าการรักษาความอยากรู้อยู่เป็นสิ่งสำคัญที่สุด เพื่อให้ความกระตือรือร้นในชีวิตไม่หลุดล่อ

จากการทำงานไปจนถึงการสร้างสรรค์ ทุกสิ่งมาจากความ好奇ของเธอ โดย “ไต่ขี่ที่มีร้อยขา” เพื่อไม่ต้องปิดกั้นโอกาสใดโอกาสหนึ่ง ในบรรยากาศของการพูดถึงกำเนิดของการวาดรูปของเธอ —— เริ่มต้นตั้งแต่เด็กๆ ได้รับคำแนะนำจากพ่อ ชอบการสร้างสรรค์ศิลปะ แต่แท้จริงแล้วเธอไม่เคยคิดว่าจะใช้การวาดรูปเป็นอาชีพ “ทุกคนเป็นคนฮ่องกง คนพูดความจริง และพ่อแม่ก็จะแทบไม่แนะนำให้ลูกไปทำศิลปะ ยิ่งไปกว่านั้นคิดว่าวาดรูปไม่สามารถหาเงินได้เป็นองค์ประกอบของการคิดได้

ดังนั้นเธอก็เลือกทางที่เรียบง่ายมากขึ้น โดยเลือกเรียนดีไซน์ที่เป็นประโยชน์มากขึ้น จนจบการศึกษาแล้วได้เข้าทำงานในบริษัทโฆษณาเป็นผู้กำกับงานศิลปะ ไม่ได้ห่างหายจากศิลปะมากนัก ทุกสิ่งๆ ก็เป็นไปตามนิยาม แต่ทุกครั้งที่มองภาพวาดของผู้อื่น เธอก็รู้สึกคัน หลังจาก 3 ปีเธอตัดสินใจลาออกจากงานประจำ เริ่มชีวิตอย่างมีอิสระเป็นชีวิตของนักวาดภาพ จากงานเงินเดือนสูงเป็นงานรับจ้างอิสระ อาจดูเหมือนเป็นการกระทำอย่างล้นหลาม แต่นั่นก็คือการเลือกที่หลับเลือก จากการครุ่นคิดมาพลางหลายครั้ง ก็เสมือนเป็นผลลัพธ์

“เหมือนกับการเลือกเสื้อผ้าที่คุณสวมอย่างใด มันเป็นอย่างที่คุณต้องการให้ผู้คนรับรู้ และสิ่งที่ผลงานของฉันสื่อถึงคือดวงใจ ที่เข้าถึงสุดลึก ภายใน และความเป็นจริงของตัวคุณ”

อย่างไรก็ตาม หากมองอย่างละเอียดและฟังอย่างจริงใจ คุณจะพบว่า “ฉวี” ที่น่ารัก และภายนอกที่เข้มแข็งและงดงามของเธอทรงทีมงแตกต่างกัน Afa พูดต่ออีกว่า “ทั่งทีคนทั่วๆ ไปมักจะคิดว่า ตัวเองและผลงานควรจะตรงกัน แต่ในความเป็นจริง พอถ้าฉันพูดมากขึ้น ทุกคนก็จะรับรู้ว่า ฉันมีเส้นผมแก่เล็กๆ น้อยๆ ทำให้ฉันเชื่อว่าผ่านการแต่งตัวฉันจะสามารถแสดงให้เห็นถึงอารมณ์และความแข็งแรงมากขึ้น”และต่อมากล่าวต่อว่า “ส่วนตัวเธอในภาพวาดมือนี้ ไม่มีทรัพยากรมีตไปยังด้านภูมิลำเลิกหรือการแต่งตัว แต่ห่อหุ้มเดียวบางบางหรือชุดว่ายน้ำเท่านั้น ฉันคิดว่า เพราะเธอแทนสมอใจและเด็กในใจของฉัน เป็นสิ่งที่จัดสรรหัวใจหรือการเปิดเผยได้อย่างแท้จริงหรือชัดเจนที่สุด”

เป็นเพื่อนกันตลอดเวลา

แต่ละคนมีวิธีการตีความของตัวเองอย่างที่แตกต่างกัน ซึ่งมีแนวโน้มในเชิงประสบการณ์ส่วนบุคคล จึงทำให้เรามีความยากจนที่จะเข้าใจจรรจัดได้เพราะประการแปลภาษา และยากที่จะเข้าใจผู้แสดงผ่านการแสดงบนเวที เปล่งแสงมากอย่างนี้

ดังนั้น Afa ก็รู้สึกเหงาบ้างเมื่อถูกบังเอิญเหมือนวันนั้นที่ “Chuān huā” น่ารักแท้เเต่ซ่อนเร้นความลึกซึ้งและเศร้าโศกอยู่ภายใน และเเม่น “Qí qí” ที่หรูหราด้านหลังนั้น ดวงตากลับมีเอฉือทำให้คนหลงเข้าไปในรูของความผิดพลาด “บางครั้งก็รู้สึกว่าตัวเองลอยไปไกลเกินไป เหมือนบางทีไม่ได้เป็นสักที่ไหน”

“เธอมีจุดเด่นและจุดอ่อนในการรับบทบาทต่าง ๆ ที่ไม่คาดคิด ด้วย เช่น ‘จริงๆ แล้ว ในวงการล้วงลุง ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ใช่นักแสดง; ในวงการศิลปะก็ยิ่งยากขึ้น ไม่มีใครยอมรับฉันได้ง่ายๆ มีแต่การพูดโม้ ที่คิดว่าฉันเล่นเพลงแค่ เพลง’”

พูดจริงๆ การวาดรูปนั้นเป็นเรื่องของความสำเร็จและความพึงพอใจต่อตัวเอง การกลับตัวมาเป็นนักวาดมืออาชีพก็ไม่ใช่เรื่องง่าย และความฝันนี้ไม่สามารถพิสูจน์ได้แค่ในระยะเวลาสั้นๆได้เช่นกัน ปลอดอย่างครับหลายปีแล้ว ได้รับรางวัล DFA ของฮ่องกง สำหรับผู้ออกแบบเยาวชนและตามมาด้วยการเสนอชื่อในหลายรางวัลที่เกี่ยวกับศิลปะ ดูเหมือนว่ามีความสำเร็จบ้างที่สามารถทำให้สามารถสามารถจะแสดงได้ต่อคนอื่นว่า เราจริงจังกับการวาดรูป แต่ในตอนนั้นเธอกลับมีความคิดอื่น“ที่จริงก็ไม่จำเป็นต้องบอกใครเลย เพราะฉันเพลิดเพลินกับบทบาทต่างๆ และทั้งหมดนั้นเป็นส่วนของชีวิตของฉัน” เธอหยุดแปลกเอยและอธิบายต่อว่า “เช่นเดียวกับการถ่ายทำละคร โฆษณาหรือการแสดงละครบนเวที ทั้งหมดนั้นเป็นบทบาทที่คนอื่นมอบให้ฉัน มันเป็นการถูกนำมา แต่เพียงแต่ในการวาดรูปฉันสามารถทำอะไรตามใจตัวเองได้ แสดงออกมาในงานของตัวเองได้ ควบความหมดความสร้างสรรค์ ดังนั้นการเป็นตัวเองในขณะที่สร้างงาน นั้นเป็นสภาวะที่เริ่ดชัดที่สุด”

เมื่อสายตาชัดเจนอีกครั้ง มิใช่หมายความถึงการเห็นความชัดเจนของอนาคต แม้ว่าการไม่ทราบจะถือเป็นความยากลำบาก แต่ก็เป็นความหมายของความพยายาม ในทางฝันนี้ หลังจากปรากฏอาการ “Chuan Hua” รู้สึกเสมือนได้มีเพื่อนเพิ่มขึ้น มี “Soulmate” คนที่สามารถสะท้อนความรำลึกระหว่างกัน สามารถเดินเข้าไปด้วยกันในทางเดินช้า ๆ รู้สึกอย่างนึงว่าจริง ๆ คุณไม่ได้อยู่คนเดียว

“แม้ว่าดูเหมือนว่ามีตำแหน่งมากมาย แต่จริง ๆ แล้วฉันได้ลดระดับลงและไม่มีตำแหน่งใดๆ นอกจากการวาดรูปเท่านั้น” Afa กล่าวว่า.

สงสัยต่อโลกใหญ่

และความกระหายนี้ไม่เพียงทำให้เธอข้ามเขตต่างๆ รับบทบาทต่างๆ สำรวจโลกต่างๆ แต่ชีวิตและการทำงานของเธอก็มีอยู่ในที่สุดท้ายแล้วบางทีในสถานที่ที่แตกต่างกันและล่วงลอยไปท้ายที่

เร็วๆ นี้เธอได้ย้ายสตูดิโอไปยังพื้นที่ดามขึ้น และได้รับประสบการณ์ที่แตกต่าง “สตูดิโอก่อนหน้านั้นอยู่ในอาคารที่มีพื้นที่ใหญ่ แต่รอบๆ ไม่มีสิ่งที่กระตุ้นการคิด กลับมีบรรยากาศที่วุ่นวายและแออัด” ซึ่งต่อมาจากการแนะนำจากเพื่อน หลังจากไปเที่ยวแล้วจึงหลงใหล “ก่อนหน้านี้เคยอยู่ในพื้นที่นี้แล้ว แต่รู้สึกไม่เหมือนเดิม ตอนนี้ที่นี่ไม่เพียงแต่เต็มไปด้วยบรรยากาศศิลปะและความสนุกสนานของชาวบ้าน ทุกคนเป็นมิตรกันและช่วยเหลืออย่างเชื่อมั่น รู้สึกว่ามีเหตุบานที่”

สถานที่และสภาพแวดล้อมที่แตกต่างมีผลต่อกระบวนการสร้างงานศิลปะของคุณหรือไม่? เธอยิ้มแล้วพูดว่าตอนนี้มีความนิยมและอิ่มอร่อยมากขึ้นและมีอุปสรรคมากขึ้นเช่นกัน เพราะอยู่ในย่านนี้เรื่อยมีโอกาสพบเพื่อน ทำให้เวลาที่สร้างงานศิลปะลดลง หลังจากยิ้มเสร็จ เธอก็เปลี่ยนใจเชื่อมืออย่างจริงจัง “เคยภูมิใจที่ใช้กรอบใหญ่ที่มีอยู่มาแล้วสร้างงาน แต่ตอนนี้พื้นที่เล็กระวังต้องขึ้นบันได ไม่สะดวกที่จะยกกรอบขึ้นมา ตอนนี้ต้องติดผ้าใบบนผนังและสร้างศิลปะ แล้วจึงติดกรอบภายหลัง” แม้จะเป็นที่ตั้งของฮ่องกงที่ถูกแรงกด แต่ก็ไม่สามารถดึงปลาและกระบองด้วยอย่างเดียว “ฉันก็ได้คุยกับเพื่อนศิลปินเกี่ยวกับว่าสถานที่ ภูมิอากาศ และพื้นที่ส่วนใดมีผลต่อกระบวนการสร้างงานศิลปะของศิลปินอย่างไร มันน่าสนใจมาก หวังว่าจะได้สร้างผลงานเกี่ยวกับหัวข้อนี้เพื่อแลกเปลี่ยนความคิด”

ดูการจับมือของ Afa กับ ฉาวฮัว ทำให้นึกถึงวรรณกรรมของนักเขียนซิสิ จากฮ่องกง: “ในเมืองที่ลอยน้ำนี้ การมองกระจกไม่สามารถหาคำตอบหรือคาดการณ์อนาคตได้ อย่างไรก็ตาม การทราบเรื่องสมัยเก่าไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ดี ประวัติศาสตร์เป็นปรัชญา และนี่คือความหมายที่ดีอีกอย่างของกระจกในเมืองที่ลอยน้ำ”

ชอบการเล่นตุ๊กตา และสร้างตุ๊กตาเพื่อให้ความตั้งใจและวิญญาณได้พักผ่อน พวกเขายังแทน Afa ด้วยความหวังหนึ่งอย่าง ความฝันหนึ่งอย่าง และตอนนี้เส้นเรื่องมากมายเช่นกัน

ดอกไม้หนึ่งไม่จำเป็นต้องแข่งสวยชิดเจน เพียงแค่บอกใจว่าสวยให้เต็มที่เช่นกัน สัญญาณแรกที่สร้างมาเท่านั้น ทำให้ใจเราเหมือนเด็กจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีชีวิตชีวา มุ่งเน้นที่จะเติบโตอย่างมั่นคงต่อไป!

Executive Producer: แองกัส มุก
Producer: มิมิ คง
Editor: ลูยิ วง
Videography: ซีนัส อิง, เคสัน แทม
Video Editor: ซีนัส อิง
Photography: เทอเรนซ์ ชย
Wardrobe: โลเว่
Share This Article
No More Posts
[mc4wp_form id=""]