ในสภาวะความวุ่นวายในเมืองฮ่องกง คนจำเป็นต้องมีพื้นที่เงียบสงบบ้างเพื่อให้สามารถสงบจิตใจได้ ลิน คาซิน ที่เป็นนักแสดงและช่างเซรามิก ได้ร่วมงานกับเพื่อนภาพถ่ายอายุเอง อายุง และคู่คิดสร้างสรรค์ Cowrice ซึ่งประกอบด้วยฟิลิปและเกรซ โดยครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่พวกเขาร่วมงานกัน จัดแสดงงานศิลปะแบบครอสมีเดีย “หว่างสีขาว” ในวันที่ 11-27 สิงหาคม ณ ถนนดานัทใหญ่ ในย่านเซี่ยงซี โดยงานนี้เชื่อมโยงระหว่างเหนืออินเดีย ฮ่องกง และอังกฤษ โดยใช้ศิลปะของตนเองในการแสดงถ่ายเวลาที่นิ่งเฉยเพื่อให้ทุกคนสามารถหนีพ้นเมืองได้และมีเวลาที่ได้พบกับตัวเองอย่างแท้จริง
ที่ร้างเป็นสิ่งที่ไม่เหมือนใคร
เมืองเซินชวนให้คนคิดถึงการสัมผัสกับชุมชนระดับพื้นฐาน แต่ในปีหลังนี้เมืองเซินชวนกลายเป็นเขตศิลปะและวัฒนธรรมรุ่นใหม่ ถนนดานังเป็นที่เรียกว่า The New Brooklyn ซึ่งเป็นที่ร่องรอยของชุมชนเก่าแก่และซุ้มซ่ามากกว่า และเป็นที่มาของความคิดและพลังใหม่ๆของคนรุ่นใหม่ สถานที่จัดงานศิลปะแบบ跨สื่อ “อันเบล็ด” ตั้งอยู่บนถนนดานัง
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาจากการเดินทางไปที่ภาคเหนือของอินเดียของอายัง: “ตอนเริ่มปีผมไปเที่ยวที่ภูเขาทางเหนือของอินเดียเพื่อค้นหาแม่น้ำแซนส์คาร์ (Zanskar River) และทำการเดินเทร็กบนน้ำแข็งที่เรียกว่า Chadar Trek อยู่ในยอดเขาหิมาลัยและกับน้ำแข็ง ที่นั่นเป็นที่ร้างเปล่า ไม่ต้องสนใจเวลาเลย ทุกอย่างเป็นความว่างเปล่า ทำให้ผมรู้สึกสบายใจและเป็นธรรมชาติมากขึ้น”
อายังถ่ายภาพขาวดำในเหนืออินเดียและลินจ่าซินก็ชอบมากเมื่อเห็น และ Karena ก็สร้างงานเซรามิก 100 ชิ้นเป็นการตอบสนองภาพขาวดำของอายัง และเชิญ Cowrice ซึ่งเป็นเพื่อนที่ดีของเขามาสร้างภาพพิมพ์ ส่วนส่วนที่เป็นของ “The Desolate White” ก็เกิดขึ้นจากนี้
“ที่เรียกว่าสึนามิสึนามิสึนา สำหรับฉันไม่ใช่สิ่งที่เป็นลบเป็นล้าง แต่เป็นสถานะใจที่มั่นคงและสบายใจมาก ที่นั่นไม่ต้องสนใจเวลาเลย ทุกอย่างเป็นความว่างเปล่า ทำให้ฉันรู้สึกสบายใจและเป็นธรรมชาติมากขึ้น มุมมองต่อสิ่งที่เกิดขึ้นหน้าตาไม่เหมือนเดิม และใจกว้างขึ้น” อายังถ่ายภาพขาวดำในเหนืออินเดีย คุณจะเห็นธรรมชาติที่ขาวสะท้อนอย่างกว้างขวาง ภูเขาที่แข็งตัวและทะเลสาบที่แข็งตัว วัดและธงศีลธรรมของศาสนาพุทธศาสนาที่ลาดัก และทุกครั้งที่พบกันบนท้องถนน อายังจะถ่ายภาพทุกอย่าง
เขียนลายเส้นทางของตัวเอง
《荒白》นิทรรศการรวมภาพถ่าย งานเซรามิก และการพิมพ์ภาพสามสื่อที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนเข้าด้วยกัน สี่คนมาพบกันในการสนทนาทางศิลปะที่เป็นจริงจัง ผลงานนำเสนอว่าพวกเขาเขียนลายเวลาและสถานะของตนเองอย่างไร และสร้างการชนกันที่น่าสนใจอย่างมาก
เมื่อพูดถึงส่วนอื่นของการแสดงนิทรรศการ – ทองเผาที่หลงใหลในการทำเครื่องเคียงข้าง ลิน จา ซิน ทำเครื่องเคียงข้างด้วยดินดำด้วยมือของเธอ 100 ชิ้น ที่ห้องแสดงภาพยนตร์ใต้ดิน ด้วยขนาด 3 เมตร x 1 เมตร จัดเรียงเป็นภูเขาหินที่เป็นเสียงสะท้อน: “นิทรรศการของเราชื่อว่า ‘White Echos หินขาว’ 100 ชิ้นเครื่องเคียงข้างที่ชื่อว่า A Hundred Echos ฉันใช้เครื่องเคียงข้าง 100 ชิ้นเพื่อตอบสนองภาพขาวดำของอายัง แต่ที่น่าสนใจคือในหลาย ๆ วันที่มีเพื่อนมาเยี่ยมชม พวกเขาเข้ามาเห็นการจัดวางนี้ พวกเขาบอกว่ามันเหมือนภูเขาและภูมิประเทศของแม่น้ำ ฉันเปิดให้ทุกคนที่มาดู White Echos สร้างภูมิประเทศของตัวเองได้”
Karenaยังเพิ่มเติมว่า เธอเคยลองใช้ดินเผาสีขาวดำเพื่อลองสไตล์ภาพถ่ายขาวดำ แต่ในที่สุดเธอก็เลือกใช้ดินเผาสีดำทั้งหมดในซินเล็กซ์ เพื่อให้มีความเข้าใกล้เคียงกับวัสดุที่เป็นหิน เธอกล่าวว่า “สีดำมีน้ำหนัก เมื่อฉันเป็นผู้ทำงานที่เกี่ยวข้องกับการสร้างงาน การเลือกใช้สีดำในการเปลี่ยนรูปร่าง การทาสีดำ และการเก็บงานเสร็จ ฉันจะมองไปที่ดินเผาสีดำที่อยู่ข้างหน้าฉัน และมันเหมือนกับการเข้าไปในรูปร่างดำ มันมีน้ำหนัก ฉันรู้สึกว่ามันน่าสนุก เพราะทุกคนที่มีส่วนร่วมในการสร้างงานศิลปะ กำลังมองไปที่เรื่องราวของตัวเอง สถานะปัจจุบันในขณะนั้น”
ข้ามเวลาและพื้นที่
ในขณะที่ Cowrice อยู่ในอังกฤษ Philip และ Grace ได้สร้างภาพพิมพ์ขนาดใหญ่สามภาพ ภาพแรกเลือกมาจากผลงานภาพถ่ายของอายัง ภาพที่สองเป็นภาพวิวภูเขาในฮ่องกง และภาพที่สามคือแม่น้ำที่พวกเขาเดินผ่านบ่อยครั้งในอังกฤษ
Grace พูดว่า: “เราชอบผลงานของอายังมากเลย ความชอบนั้นเป็นแบบทันทีที่อยากจะทำให้เป็นภาพพิมพ์ ดังนั้นเราไม่ได้มีแผนที่ชัดเจนเกี่ยวกับการสร้างผลงานนี้ว่ามันคืออะไร ในขณะนั้นเราแค่หวังว่าจะแปลงผลงานของเขาให้เป็นภาพที่เชื่อมโยงกับภาพในใจของเรา ในระหว่างกระบวนการนี้เรามีความรู้สึกเหมือนเคยเจอมันมาก่อนหรือเปล่า? เป็นตอนที่เราเห็นในฝันหรือเปล่า หรือเป็นตอนที่เรากำลังนั่งสมาธิอยู่หรือเปล่า หรือเป็นเพราะเราอยากสำรวจสถานะของพื้นที่นี้? ซึ่งทำให้เราอยากสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างพื้นที่ การเปลี่ยนแปลงของเวลา และภูมิภาค”
ย้ายไปอยู่ในอังกฤษมาสองปีแล้ว Philip และ Grace ชอบเดินเล่นริมแม่น้ำในอังกฤษ และนึกถึงช่วงเวลาก่อนหน้านี้ที่มีบ่อน้ำและลำธารเป็นส่วนหนึ่งของบ้าน และในขณะที่พวกเขากำลังสมาธิอยู่ ความคิดถึงกลับขึ้นมาเกี่ยวกับกลุ่มน้ำแข็งในภาคเหนือของอินเดีย แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยไปที่นั่นจริง ๆ แต่มันกลายเป็นความคิดเกี่ยวกับอนาคตอย่างละเอียดอ่อน ฟิลลิปก็กล่าวว่า “ในช่วงสร้างสรรค์ในช่วงท้าย ๆ ของฉัน ฉันรู้สึกอยากจะมีความมุ่งมั่นเหมือนอยู่ในพื้นที่สร้างสรรค์ของตัวเอง ความรู้สึกในช่วงนั้นเหมือนไม่มีเวลา และเหมือนกับที่อายังบอกว่า พวกเราคุยกับใจของเราเอง แต่จริง ๆ แล้วเราไม่ได้พยายามตามหามัน แต่มันเกิดขึ้นเมื่อเราสร้างสรรค์และรู้สึกเข้าถึงความรู้สึกในใจ”
ใจเชื่อมต่อกับฮ่องกง
ในการจัดแสดงนี้เลือกสถานที่ที่เป็นพิเศษอยู่ที่ถนนดานังในเขตเซี่ยงไฮ้ ในมุมเล็กๆ ของเมืองที่คึกคักนี้ 4 ผู้สร้างคิดว่าสถานที่นี้เหมาะที่จะจัดแสดงนี้ คารีน่าหวังว่าทุกคนจะมาสัมผัสบรรยากาศที่พวกเขาสร้างขึ้นสำหรับผู้ชม และเขาเล่าถึงความน่ารักของฮ่องกงอีกด้วยว่า “เช่นเสียงเพลงของคน วันก่อนเราไปร้านอาหารชาเลิศ พวกเขาถามเราว่า ‘มาทำอะไรอยู่นี่? ทำไมถึงมาที่นี่?’ รู้ว่าเรามาจัดแสดง แล้วพวกเขาก็ให้เราขนมปังที่อร่อย ผ่านไปเห็นแสดงของเราก็พูดว่าเดี๋ยวจะมาดู คุณจะรู้สึกอบอุ่นและเป็นกันเองมาก เฉพาะในฮ่องกงเท่านั้น! นี่เป็นสิ่งที่ฮ่องกงไม่สามารถแทนที่ได้”
อายังยิ่งก็พูดอย่างช้าๆ ว่า “ภาพถ่ายที่ฉันถ่ายมองเห็นว่าไม่เกี่ยวข้องกับฮ่องกงเลย โควไรซ์อยู่ในอังกฤษ กาญจน์ก็อยู่ในฮ่องกง ดูจากภายนอกอาจจะเป็นสามสถานที่ที่แตกต่างกัน แต่เนื่องจากเราสี่คนที่สร้างสรรค์เป็นคนฮ่องกง เราใช้วิธีการของคนฮ่องกงในการมองข้อมูลที่เรานำเสนอออกมา คนฮ่องกงอาจจะยุ่งเหยิงและเต็มไปด้วยสิ่งต่างๆ แต่ทางเราคิดว่าการเดินทางนี้ การแสดงนี้ เป็นบรรยากาศที่เราต้องการแบ่งปันกับคนฮ่องกง คือ คนต้องการพื้นที่ที่ไม่มีอะไรเลย ที่เงียบสงบ จึงจะสามารถค้นหาตัวตนแท้ของตัวเองและสนทนากับตัวเองได้ นี่คือข้อความที่เราหวังว่าจะแบ่งปันกับคนฮ่องกง”
อาจเป็นเพราะความเป็นมิตรของทุกคนและมีวิสัยทัศน์ร่วมกัน ดังนั้นกระบวนการสร้างงานนั้นไม่มีการประชุมที่จำเป็นมากนัก แต่ผลลัพธ์กลับเป็นไปในทิศทางเดียวกัน พวกเขารู้สึกว่าเพียงแค่ผ่านการเดินทางในสภาพแห่งความรกร้าง จึงจะสามารถมองเห็นความจริงที่อยู่หลังเบื้องหลังที่มองไม่เห็นได้ในชีวิตที่วุ่นวายได้อย่างไม่คาดคิด ฟิลลิปกล่าวว่าในกระบวนการสร้างงาน เขาพบว่าจุดรวมกันของทุกคนคือการมีความมุ่งมั่นในสิ่งหนึ่ง และในขณะเดียวกันก็มีการพูดคุยกับใจในระหว่างกระบวนการนี้ ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด!
「ในพื้นที่ที่แออัดเช่นนี้ โดยเฉพาะในย่านเดินทางเข้าสู่เมือง มีพื้นที่ที่ทำให้คุณหยุดพักและค้นหาตัวเอง นั่นเป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก ฮ่องกงเป็นที่ที่เหมาะสมสำหรับการฝึกฝน เพราะมีพื้นที่และเวลาที่มากมายที่กดดันให้เราสูญเสียตัวเองได้ง่าย ข้อความหนึ่งใน “หวานใจ” คือการพูดคุยกับตัวเอง ดังนั้นฮ่องกงเป็นสถานที่ที่เหมาะสมมาก」
ในระหว่างงานแสดงนี้จะมีการจัดสร้างการบรรยายและเวิร์คชอป ศิลปินจะมาแบ่งปันความคิดเห็นในการสร้างสรรค์กับผู้เข้าร่วมงาน และผู้เข้าร่วมงานยังสามารถได้สัมผัสประสบการณ์การพิมพ์และการสกรีนด้วยตนเอง ขอเชิญชวนทุกท่านที่สนใจมาร่วมงาน เพื่อเข้าใจเพิ่มเติม
สอบถามเรื่องเวิร์กช็อป อายัง (แลมบ์) กรุณาส่งข้อความใน IG @lambiseverywhere
แสดงวันที่: 11 – 27 สิงหาคม 2023
สถานที่: 202 หมู่บ้านถนนดานัส ซอย 202 พาราเลล สเปซ
เวลา: 12:00 – 19:00 (หยุดทำการวันอังคาร)
ข้อความ: มิมิ คอง
วิดีโอและภาพถ่าย: อัลวิน คอง