ในยุคที่ทุกคนถือสมาร์ทโฟนไว้ในมือ การถ่ายภาพกลายเป็นเรื่องที่ง่าย เราใช้รูปภาพบันทึกช่วงเวลาในชีวิต การเจอหน้ากับเพื่อน รูปถ่ายคู่รัก หรือการเปลี่ยนแปลงของตัวเอง… มือถือสามารถจับความสวยงามของช่วงเวลาและภาพลักษณ์ในทันทีได้อย่างง่ายดาย แต่ Chow Ciao Chow กลับเลือกใช้พู่กันเก็บความทรงจำ โดยเขามีความชอบทาสีภาพเหมือน และผ่านสีที่สดใสและสวยงาม เขาจะเก็บรวบหน้าต่างๆในเมืองลงในงานศิลปะของเขา ในภาพที่เขาวาด ไม่ว่าเป็นชายหรือหญิง ทุกคนจะมีลักษณะที่ไม่เหมือนกับความเป็นจริง: แก้มแดง จมูกสีน้ำเงิน คิ้วสีเขียว… ด้วยการแต่งหน้าอย่างหนา ภาพเหล่านี้แสดงถึงชีวิตชีวาที่สดใส และกลายเป็นสีที่ยากจะลืมไปได้
Chow Ciao Chow เป็นศิลปินหนุ่มจากฮ่องกง ที่เคยทำงานในวงการออกแบบเสื้อผ้า แต่ต่อมาเขารู้สึกว่าไม่ต้องการที่จะถูกขัดขวางโดยการทำงานกลุ่มที่ทุกวัน ในปี 2014 เขาเลือกที่จะเริ่มต้นการเป็นศิลปินเต็มเวลา โดยการสร้างพื้นที่ทดลองชื่อ MUM’s NOT HOME กับเพื่อน พื้นที่เล็กๆ ที่คนอื่นมองว่าเล็กแค่นั้น แต่กลับเป็นสวรรค์ของความคิดสร้างสรรค์ของเขา ที่นี่ เขาเคยตัดผมให้คน ทำสินค้า DIY และลองเย็บเสื้อผ้า ต่อมาก็สร้างแบรนด์ของตัวเอง และเริ่มออกแบบชุดสินค้าของตัวเอง
ตลอดการเดินทางมา, Chow ได้成⻑พร้อมกับพื้นที่นี้ สิ่งที่ไม่ชัดเจนในอดีตเกี่ยวกับเฉพาะตัวและสไตล์การสร้างของเขาก็กลายเป็นชัดเจนมากขึ้นในวันนี้หลังจาก 8 ปี ตอนนี้ MUM’s NOT HOME กลายเป็นร้านกาแฟและสตูดิโองานวาดของเขาด้วย และเมื่อมีลูกค้ามาเข้ามา, เขาจะเป็นคนเสิร์ฟชา, และเวลาว่างเขาจะวาดภาพที่นี่ Chow ในการสัมภาษณ์บอกว่า: “ถ้าไม่มี MUM’s NOT HOME, ฉันก็ไม่แน่ใจว่าฉันจะเป็นตัวของวันนี้ ฉันมีความสุขที่นี่จริงๆ”
MUM’s NOT HOME มีความลับอะไรที่ซ่อนอยู่บ้าง ที่ทำให้ Chow มีสไตล์การวาดที่สวยงามและการดำเนินชีวิตที่สุขสบายอย่างนี้? ในตอนนี้ของ “เที่ยวเมืองศิลป์” เราไปเยือน MUM’s NOT HOME เพื่อสัมผัสกับศิลปินชาวไทย Chow Ciao Chow ให้เขามาอธิบายแบบส่วนตัวว่าปรัชญาความสุขของเขามีผลต่อการสร้างงานศิลปะของเขาอย่างไร
“รูปถ่ายของฉันมีสีสันหลากหลาย แต่จริงๆ แล้วมันได้รับความกระตือรือร้นจากที่นี่ เพราะฉันมีความสุขอยู่ที่นี่จริงๆ”
ศิลปินใช้สีเพื่อสื่อความรู้สึก ในภาพวาดที่สดใสของ Chow ทุกมุมแสดงถึงความเป็นจริงและความสุขที่มาจากศิลปินในตัวเอง แต่แท้จริงแล้วเขาไม่ได้เริ่มต้นด้วยสีที่หลากหลายอย่างนี้เลย ในอดีตเมื่อเป็นนักออกแบบเสื้อผ้า ฉบับร่างของภาพวาดเป็นสีดำมืด ภายหลังเมื่อทำงานที่ MUM’s NOT HOME เขาเริ่มรู้สึกถึงความอิสระที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน จึงเริ่มใช้ความรู้สึกและพลังงานที่สูงขึ้นนี้ในการใช้สี
เขายิ้มแล้วพูดว่า: “เริ่มต้นการวาดภาพโทนเดียว แค่เพิ่มสีหนึ่งหรือสอง ก่อนหน้านั้นไม่กล้าทำขนาดใหญ่ขนาดนั้น ภายหลังพบว่าการใช้สองสีก็ยังไม่พอสำหรับฉัน จึงคิดว่าจะเพิ่มสิ่งมากมายเข้าไป” ในขณะเดียวกัน เมื่อเข้าใจถึงความเป็นไปได้ที่แตกต่างของการวาดภาพ Chow รับรู้ว่าการวาดภาพคนไม่จำเป็นต้องมองหาความเหมือนจริง แค่จับสรรค์ความสำคัญของลักษณะใบหน้าและสายตาของบุคคล พร้อมกับการเพิ่มเติมด้วยสไตล์ส่วนตัว ผลงานก็จะมีความน่าสนใจมากขึ้น ภายหลังได้ความกล้าจากการส่งเสริมจากลูกค้า เขาก็เริ่มเพิ่มสีทับซ้อนอย่างต่อเนื่อง กลายเป็น “รูปแบบสีรุ้ง” ที่มีเครื่องหมายที่ชัดเจนในปัจจุบัน
Chow เชื่อว่าสีสวยงามและหลากหลายให้พลังให้เขามากมาย เขากล่าวว่า: “เมื่อฉันตกอยู่ในพื้นที่ของ MUM’s NOT HOME คุณจะเห็นสีสันมากมาย ถ้าภาพของฉันไม่เข้มข้นเกินไปกว่าพื้นที่นี้ มันก็จะไม่เด่นออกมา ดังนั้นฉันจึงคิดว่าจะวาดสีที่เด่นกว่าพื้นที่นี้” จนถึงปัจจุบัน, Chow ได้ควบคุมการใช้สีได้อย่างดี เพื่อให้งานศิลปะมีความลึกลับทางสายตา การจัดเรียงที่สวยงามและโดดเด่น, สื่อถึงบุคลิกภาพของตัวละคร และทำให้ผู้ชมรับรู้ถึงความคิดสร้างสรรค์ที่แรงใจ
“MUM’s NOT HOME เป็นที่เชื่อถือได้”
ในซอยของถนนเซี่ยงไฮ้ในยาวมากของย่านยาวมากเกิดเห็นป้ายโฆษณา MUM’s NOT HOME ที่ตึกหลังหนึ่งทันที เดินขึ้นบันไดแคบ ผนังทั้งหมดมีภาพวาดของ Chow จำได้ว่าครั้งแรกที่ไปร้านเล็กนี้ มันรู้สึกเหมือนกับการเข้าไปในบ้านของใคร ทุกที่ในนั้นเป็นการตกแต่งและภาพวาดที่สดใส มุมทางเข้ามีของสะสมและเสน่ห์แบบเก่า ชุดเสื้อผ้ามือสอง และเครื่องประดับของแบรนด์ของตนเอง และพื้นที่ที่ Chow วาดภาพอยู่ใกล้ประตู ถึงแม้จะเป็นร้านกาแฟ แต่ไม่มีโต๊ะเก้าอี้เรียงเป็นแถว คนที่เข้ามาสามารถเลือกที่นั่งได้ตามใจชอบ ภายในมีต้นไม้ขนาดใหญ่และเล็ก อุปกรณ์เก่าแก่ ภาพวาดของ Chow และของตกแต่งต่างๆ ทำให้มีความรู้สึกเป็นสวนหลังบ้านแบบเก่าและละมุน ดังนั้นเหมือนสวนหลังบ้านที่ลึกลับและเงียบสงบ
เมื่อการทำงานและการวาดภาพมีส่วนร่วมในพื้นที่ที่ละเอียดอ่อนนี้ เราทุกคนก็อยากรู้ว่า MUM’s NOT HOME คือสถานที่อย่างไรสำหรับ Chow ใช่ไหม.
เขากล่าวว่า MUM’s NOT HOME ไม่เพียงเพียงร้านกาแฟทั่วไป แต่เป็นเหมือนพื้นที่สำหรับการแสดงผลงาน ที่นี่ตกแต่งด้วยต้นไม้ดอกไม้หลากหลาย สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลาย และสอดคล้องกับภาพวาดที่แขวนอยู่ เขากล่าวว่า: “ที่นี่มีสิ่งมากมายที่จะทำให้คุณได้รู้จักฉันก่อน แล้วค่อยมองผลงาน ไม่จำเป็นต้องอธิบายมาก คุณก็สามารถรับรู้ได้มากมาย” ที่นี่ไม่เพียงเป็นพื้นที่สำหรับชมผลงานของ Chow เท่านั้น แต่ยังเป็นแรงผลักดันให้เขาสร้างผลงานต่อไปได้บ้าง
เขาพูดว่า: “MUM’s NOT HOME เป็นพื้นที่ที่ปลอดภัย เพราะสถานที่นี้เป็นของฉัน ฉันรู้สึกว่าทำอะไรก็ไม่ถูกวิจารณ์ ถ้าฉันนำภาพของฉันไปวางที่อื่น ฉันจะรู้สึกว่ากำลังพยายามทำให้คนอื่นพอใจ แต่ถ้าวางที่นี่ มันทำให้ฉันมีความสุข เป็นเรื่องที่ทำให้ตัวเองดีขึ้น และทำให้กล้ามากขึ้น ที่นี่ ฉันรู้สึกว่าทุกอย่างเป็นไปได้” ด้วยพื้นที่ส่วนตัวในการสร้างผลงานศิลปะ ทำให้เขาสามารถวาดภาพได้อย่างไม่จำกัด ความอิสระนี้ยังช่วยสนับสนุนให้เขากล้าแสดงความรู้สึกที่ร่าเริงในใจออกมาได้มากขึ้น
แต่สำหรับลูกค้าที่เข้ามา คุณต้องการให้คนอื่นรู้สึกถึงอะไรที่นี่?
Chow รู้สึกว่าพื้นที่นี้เป็นอิสระจากโลกภายนอก ไม่ว่าจะเป็นสภาพแวดล้อม ความเป็นมนุษย์ หรือบรรยากาศ เขาหวังว่าผู้เยี่ยมชมที่มาจะสามารถหลุดออกจากความเป็นจริงได้ MUM’s NOT HOME ตั้งอยู่เหนือตึกที่อยู่ในเขตเก่า รอบๆ คือถนนที่วุ่นวายและร้านขายของชำ ต่างจากกาแฟที่สดใสและสดใส โดยเพื่อขยายความแตกต่างนี้ Chow ยังบอกเราว่าเขาได้ทำการออกแบบตำแหน่งประตูให้เล็กลงอย่างเจตนา ผู้เข้ามาต้องโค้งร่างตัวลงเล็กน้อยเหมือนนักท่องเที่ยวที่เยี่ยมชมอย่างเคร่งครัด แต่ที่นี่ไม่ใช่วังที่งดงาม แต่เป็นสวรรค์สีสันที่เต็มไปด้วยความสุข Chow กล่าวว่า: “ฉันอยากให้คนที่เข้ามาจะต้องปรบมือเสียง ‘ว้าว’ ฉันอยากให้พวกเขาเห็นว่าที่นี่มีความไม่เป็นจริงมากนัก และความไม่เป็นจริงนี้ก็เป็นจริง”
Chow สิ่งที่พูดถึงไม่ใช่สิ่งที่ไม่เป็นจริง แต่เป็นเรื่องของความสนใจในช่วงเวลาที่ผ่อนคลาย การดื่มชาอย่างสบายๆ กินเค้ก และสัมผัสความสุขที่รอบตัวได้รับการเติบโตจากภาพศิลปะที่เต็มไปด้วยสีสัน
ขณะที่แขกกำลังสนุกกับช่วงเวลาที่ผ่อนคลายอย่างสบายใจ Chow ก็ยินดีที่จะนำเครื่องดื่มและอาหารมาให้บริการ และเมื่อมีเวลาว่าง จะกลับไปนั่งวาดรูปที่ที่นั่งของเขา บางคนต้องการพื้นที่สร้างสรรค์ที่เงียบสงบ แต่ Chow คนขยันมักชอบเคลื่อนไหวรอบตัว เขากล่าวว่า: “ฉันชอบที่จะมีคนรอบข้าง ใกล้ฉันก็พอ ถ้ามันเงียบเกินไปฉันจะไม่สามารถวาดรูปได้”
ไมว่าจะอยู่ในโลกโซเชียลหรือชีวิตจริง Chow มีบรรยากาศของความสุขทั้งคนทั้งร่างกายของเขา เมื่อถามว่าเขามีความสุขที่สุดในสถานการณ์ใด เขาขำขันว่าเขาเหมือนหมาน้อยที่ชอบติดตามคน มองเห็นคนก็ทำให้เขายิ้มได้ เนื่องจากใจความถูกใส่ใจไปที่ “คน” ภาพถ่ายของคนก็เป็นหัวข้อการสร้างสรรค์ที่ยั่งยืนของเขาอย่างธรรมชาติ
ฉันหวังว่าทุกคนจะสามารถรักษาตัวเองได้
เริ่มต้นการวาดภาพสีของคนใน Instagram, Chow ยอมรับว่าภาพสีแรกเขาวาดเพื่อทำให้คนอื่นพอใจ พูดจบเขาเอาสมุดภาพหนาๆ ขึ้นมา ซึ่งรวบรวมผลงานภาพสี 100 ภาพที่เขาวาดไว้ ตอนแรกเขาเพียงแค่อยากวาดภาพ แต่ก็เริ่มเรียนรู้เทคนิคการจัดโครงสร้างและการใช้สีขณะที่ทำ ใช้เวลาสองปีทั้งหมด 100 ภาพนี้กลายเป็นหนังสือภาพสีแรกของเขา Chow พูดพร้อมทั้งเปิดหน้าหนังสือ ระลึกถึงใบหน้าแต่ละใบ ร่วมกับรอยเท้าที่คนเหล่านั้นเคยเดินผ่านในชีวิตของเขา เขากล่าวว่า: “ภาพสีเหล่านี้มีความสำคัญต่อฉันมาก และเป็นแรงผลักดันให้ฉันเริ่มเดินในทางการสร้างศิลปะ ตอนแรกไม่มีเจตนาอะไรเลย การวาดภาพเป็นเรื่องบริสุทธิ์ แต่ต่อมาด้วยการกระตุ้นจากคนในภาพ ฉันเริ่มยอมรับตัวเองว่าเป็นศิลปิน”
เมื่อคุณมุ่งมั่นทำสิ่งหนึ่ง ความพยายามที่คุณให้ไปจะมีผลตอบแทน ซีซีซี คอมมิชชั่น พอร์ตเทรต ซีรีส์ยังคงเป็นหนึ่งในผลงานหลักของเขา ซีรีส์นี้ดูเหมือนว่าจะวาดใบหน้าของคนอื่น ๆ และขาดพื้นที่ในการสร้างสรรค์ แต่สำหรับเชา เขาใช้การจับคู่สีที่เฉพาะเจาะจง เน้นทำให้ลักษณะใบหน้าของคนเด่นขึ้น แม้จะเป็นการวาดภาพของคน แต่เขาก็จะเพิ่มสไตล์และพลังงานของตัวเองเข้าไป เขากล่าวว่า “ฉันหวังว่าทุกคนจะสามารถชมตัวเอง” แทนที่จะสร้างค่าตัวของตนบนคนอื่น เขาคิดว่าว่าดีกว่าจะ “ทำตัวเอง” บ้าง ผ่านการใช้สีที่หลากหลายอย่างเกินไป เพื่อค้นพบจุดสำคัญของทุกคน
ในภายหลัง จากภาพเหมือนถึงการเน้นอารมณ์ส่วนตัวมากขึ้นใน “No More Sorrow Collection” และ “Your Sunshine Is Crying” ทั้งหมดเป็นผลงานที่บรรจุความรู้สึกและความเป็นมนุษย์ ในเช้าวันหนึ่งที่ผ่านมา ทุกคนรู้สึกถึงความอยุติธรรมและความสุขของ Chow เขาจะแสดงอารมณ์ด้วยความยินดีที่มีเครื่องประดับในมือ และเต้นรำเพื่อนำเรื่องราวในอดีตกลับมาสู่ชีวิต และมีท่าทางเหมือนเด็กๆ กลั้วอยู่บนพื้นให้เราถ่ายรูป ดูเหมือนไม่มีกังวลเลย แต่ไม่ว่าคนจะเป็นเรื่องราวและเชื่อมั่นเสมอ จะมีช่วงเวลาที่มืดมนและเศร้าสลด ชุดสองชุดนี้ก็เป็นการแสดงถึงสถานะที่เศร้าลงของคนหนึ่ง Chow หวังว่าผลงานของเขาจะดูแลด้านเศร้าของตัวเองเช่นกัน เขากล่าวว่า: “แม้ว่าพระอาทิตย์กำลังหัวเราะไป ฉันชอบที่จะห่อหุ้มเรื่องเศร้าให้ดูสนุกๆ ให้ทุกคนยอมรับได้ง่ายขึ้น” เขาต่อว่า: “ฉันหวังว่าทุกคนจะรู้สึกว่าการร้องไห้ไม่ต้องอาย การเศร้าก็เป็นสิ่งธรรมดา ต้องตรงไปตรงมากับตัวเอง ไม่ต้องกังวลที่จะแสดงอารมณ์เศร้าของตัวเอง”
Chow ซันไชน์ นี้ที่ถูกวาดขึ้นมา ไม่เพียงแค่เป็นตัวตนของตัวเอง แต่ยังสะท้อนถึงทุกคนด้วย บางครั้งเราจะส่องแสงและสว่างสว่าง ให้คนอื่นเห็น บางครั้งก็จะเศร้าและมืดมน กลายเป็นมืดมน นั่นเป็นวัฒนธรรมอารมณ์ที่ธรรมชาติ แต่อย่าลืมว่าทุกคนเราเหมือนกับดวงอาทิตย์ที่มีคุณสมบัติที่สามารถส่องแสงได้
ฉันเชื่อในความ happy-go-lucky
ในสังคมที่มีความกดดันสูง ชีวิตที่หนักหนามักทำให้เราใช้พลังงานเกินไป และทำให้เราสูญเสียความหลงใหลในชีวิตโดยไม่รู้ตัว มีเวลาไหนบ้างที่ Chow ก็ต้องทำงานหนักแบบนี้ เมื่อก่อนที่ทำงานให้คนอื่น เขาต้องทำทุกอย่างอย่างเร่งรีบ ขณะที่เวลาส่วนใหญ่ถูกเติมเต็มด้วยงาน ผลงานที่ได้มาไม่ได้มีคุณภาพ ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดมาก จนกระทั่ง MUM’s NOT HOME เปิดร้านและเริ่มสร้างสรรค์ เขาก็พบว่าเขาได้หาแนวทางชีวิตที่เข้ากับจังหวะของเขาแล้ว
เขาบอกว่า: “ตอนนี้ฉันรู้สึกอิสระมากเมื่อทำสิ่งต่างๆตามใจ และไม่มีความกดดันจากงาน ความไม่มีกดดันเนื่องจากมาคุย รับผิดชอบงานส่วนใหญ่ ฉันก็เหมือน “ตู้บาน” นั่งอยู่ที่นี่เพื่อให้คนมอง ตลอดการสัมภาษณ์ ชาว ไม่ประหยัดความสุขของตัวเอง แม้ว่าจะเรียกตัวเองว่า “ตู้บาน” แต่ในร้านก็มีเพียงเจ้าของร้านมาคุย และเขา ทุกคนต้องทำงานด้วยมือตนเอง แม้กระทั่งงานทำความสะอาดห้องน้ำ ก็ถูกเขารับผิดชอบเอง เขาแบ่งปันแนวคิดความสุขที่เป็นเอกลักษณ์ แค่ให้ความสำคัญกับสิ่งที่ดีงาม ชีวิตก็เต็มไปด้วยโชคดี ไม่ต้องตามหาความสุข แต่ควรค้นพบความงดงามที่มีอยู่แล้ว เพราะการสร้างสรรค์จากความสุข และผลงานที่สดใสส่งออกพลังบวก ติดเชื้อคนรอบข้าง ทั้งนี้ก็เป็นวงจรบวกที่มีค่าความสำคัญได้แก่ชีวิต.
“จะรับรู้เรื่องที่น่าเบื่ออย่างจริงจัง มันก็จะเติบโต”
Chow ยิ้มและกล่าวว่าตอนนี้เขากำลัง “ทำสิ่งจริงจังในช่วงเวลาที่น่าเบื่อ” เขาเชื่อว่าการสร้างสรรค์ต้องมีความเบื่อก่อน จึงจะมีกำลังใจที่จะทำ และเขากล่าวว่า “คุณเห็นคนที่ทำสิ่งสนุกๆ พวกเขาก็คือคนที่ ‘ทำสิ่งจริงจังในช่วงเวลาที่น่าเบื่อ’ คงทำต่อไป ก็จะกลายเป็นศิลปิน” ในสายตาของเขา ประสบการณ์การวาดรูปตลอดทางช่วยเขาค้นพบทิศทางของชีวิตที่เป็นไปโดยธรรมชาติ ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างเรียบง่าย และมีความสุขอย่างบริสุทธิ์
เมื่อถูกถามถึงว่าคิดว่าตัวเองเป็นช่างศิลป์แบบไหน โชว์เกือบไม่ลังเลที่จะตอบว่า “อิสระและอย่างเป็นธรรมชาติ” โชว์สร้างสรรค์ว่าตัวเองไม่ใช่คนทำงานอย่างมีระบบ เพราะรู้สึกว่าการวาดรูปเพราะเล่นเล่นเท่านั้นที่ทำ แทนที่จะวาดเหมือนการทำงาน โชว์รู้สึกว่าตัวเองเหมือนศิลปินที่อิสระและสร้างสรรค์อย่างอย่างเป็นธรรมชาติ
เขายิ้มทำหน้าที่เจ็บปวด: “คนอื่นอาจจะคิดว่าฉันไม่จริงใจกับการทำงานของตัวเอง แต่สำหรับฉัน ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่าวิธีการสร้างสรรค์อย่างอิสระนี้ ก็ให้ฉันสนุกก่อนละกัน” สำหรับเขา การวาดภาพไม่ได้หมายถึง “ส่งงานตรงเวลา” แต่เป็นวิธีการแสดงออกต่อโลก ต่อตนเอง ที่ไม่ควรถูกข้อความอื่นกดขี่ แม้ว่าจะไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังของโลกภายนอกเกี่ยวกับ “ศิลปินมืออาชีพ” ก็ไม่เป็นไรสำหรับเขา เพราะเขามักจะวาดเพื่อตนเองเสมอ เขากล่าวว่า: “ฉันรู้สึกว่าเหตุผลที่ผลงานเหล่านี้ดูน่าสนใจก็เพราะฉันสามารถทำอย่างอิสระได้ ถ้าคุณต้องการใช้ชีวิตอย่างนี้ คุณต้องไม่ค่อยคำนึงถึงเงินมากนัก พูดถึงเงินเดือน ที่นี่ไม่สามารถให้คุณได้เงินเท่ากับที่คุณจะได้นอกจากนั้น แต่สิ่งที่คุณได้มา คือสิ่งที่ทำงานปกติไม่สามารถทำได้”
“สภาพปัจจุบันนี้ฉันรู้สึกดีมาก ฉันไม่มีความโกรธเลย ชีวิตของฉันตอนนี้มีความสุขมาก ครอบครัวยังสนับสนุนฉันอยู่”
ทำได้ตลอดเวลา, Chow ยังค้นพบเหตุผลในการรู้สึกสุขใจในทุกสถานการณ์ โดยเขากล่าวอย่างจริงใจว่า: “ฉันรู้สึกพอใจอยู่เสมอ ชีวิตแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่ทุกคนสามารถมี, ฉันสามารถนำมาแสดงให้ทุกคนเห็นว่าชีวิตสามารถเป็นแบบนี้ได้, แค่คุณพร้อมที่จะปล่อยมันลง หรือเปลี่ยนแปลงจากวิธีที่คุณเคยทำมาตลอด, ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้.”
มองไปที่ภาพที่แขวนอยู่ในพื้นที่นี้ ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าที่ยิ้ม หรือการสะเทือนด้วยน้ำตา ทุกอารมณ์เป็นอย่างจริงใจ หวังว่า Chow จะรักษาความบริสุทธิ์และเรียบง่ายนี้ไว้ และสร้างสีสันที่สวยงามเพื่อสร้างสรรค์คนมากขึ้น ในโลกการสร้างของเขา เราเห็นความสวยงามที่ไม่จำเป็นต้องสร้างขึ้นอย่างเจ็บปวด ความสุขนั้น ที่จริงแล้วมีอยู่ทุกที่
ผู้ผลิตผ-executive: Angus Mok
ผู้ผลิต: Vicky Wai
บรรณาธิการ: Ruby Yiu
วิดีโอกราฟี: Andy Lee, Angus Chau
การถ่ายภาพ: Andy Lee, Angus Chau
การตัดต่อวิดีโอ: Andy Lee
นักออกแบบ: Edwina Chan
สถานที่: MUM’s NOT HOME
ขอขอบคุณพิเศษ: Chow Ciao Chow
